این دیواره که برخی زنان نام آور ایرانی از قبل از انقلاب تاکنون را در حالت باحجاب تصویر کرده بود مورد اعتراض بسیاری از آن دسته از زنان قرار گرفت که هنوز زنده هستند و می توانستند نسبت به این نوع نمایشگری اعتراض کنند.
از جمله این افراد می توان به فاطمه معتمد آریا و مرضیه برومند اشاره کرد که اظهارنظرات و موضعگیری هایشان باعث شد تنها چند ساعت پس از اکران، دیوار نگاره با طرحی دیگر تعویض شود.
این دیوار نگاره که ابعاد آن حدود ۱۸*۴۷ متر است در حالی عوض شد که علاوه بر سوالات درباره هزینه چاپ و نصب چنین طرحی، این پرسش را در پی دارد که برای اجرای چنین طرح عظیمی با چه کسی/کسانی مشورت می شود.
علاوه بر اینکه برخی از همین زنان طی سالهای اخیر به دلیل مواضعی متفاوت با رسانه های اصولگرا که سازمان فرهنگی هنری اوج می تواند نماینده آنان باشد، بارها مورد شماتت قرار گرفته اند.
حال خانه طراحان انقلاب اسلامی در اطلاعیه ای که به مناسبت پایین کشیدن این دیوار نگاره منتشر کرده خواستار آن شده است که "همه سعه صدر خود را برای ایران بالا ببرند" زیرا در یک کشتی هستیم، چه بخواهیم چه نخواهیم".
حال این سوال مطرح می شود که هنگامی که این زنان صرفا به دلیل سبک زندگی و یا موضع گیری سیاسی متفاوت به حاشیه رانده شدند، در این کشتی نبودند؟ آیا این کار مصداق استفاده ابزاری از زنان محسوب نمی شود؟
