حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به «خیام» فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور زاده شد. وی در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت. وی اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتابهایی نیز به هر دو زبان دارد. رباعیات او شهرت جهانی دارد.
خیام اگر ز باده مستی خوش باش با ماه رخی اگر نشستی خوش باش. چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش