به گزارش خبربانو، وی در همایش ملی بررسی مسائل اجتماعی زنان در نشست «آسیب‌های روابط زناشویی» با ارائه مقاله خود با عنوان «تاثیر اغواگری مردان در بی وفایی زناشویی زنان» در دانشگاه علامه طباطبایی افزود: بررسی همسرکشی در ۱۵ استان کشور نشان می‌دهد که ۶۷ درصد مربوط به زنان به دلیل سوء ظن بوده است.
وی گفت: با توجه به آمار بالای بی وفایی در تماس‌های گرفته شده با صدای مشاور بهزیستی، افزایش آمار مراجعه کنندگان به دادگاه خانواده به دلیل بی وفایی و خیانت و همچنین پرداختن فیلم‌ها و سریال‌ها به این موضوع، طرح موضوع بی وفایی به عنوان دلیل طلاق و بروز قتل‌های ناموسی نشان می‌دهد که بی وفایی، زنگ خطر امنیت سلامت خانواده است.
وی گفت: بی وفایی اگر چه در نگاه اول، پدیده فردی به نظر می‌رسد، اما امنیت جامعه را به خطر می‌اندازد و می‌توان این مقوله را در زمره آسیب‌های اجتماعی پنهان و جدی به شمار آورد.
این پژوهشگر علوم اجتماعی اظهار داشت: تصور می‌شود که بی وفایی با نیت قبلی انجام می‌شود، اما هر چند شرایط زن، آسیب زا است، اما اگر اصرار و اغواگری مردان نبود شاید این اتفاق نمی‌افتاد.
فتحی گفت: نحوه آشنایی زنان با شریک جنسی خود نشان می‌دهد که اغلب آنان به دلیل مشکلاتی که از قبل زمینه آن‌ها فراهم شده بود و به دلیل اغواگری مردان دچار بی وفایی شده اند.
وی افزود: نحوه آشنایی اغلب زنان درگیر روابط خارج از ازدواج با شرکای جنسی به صورت اتفاقی بوده است. به طور مثال در راه بازگشت به خانه و سوار شدن به ماشین و زبان بازی مرد یا آشنایی در محل کار بوده است. رابطه با همکار خیلی ربطی به نارضایی زناشویی ندارد و عدم رعایت حریم شخصی و فرصت تعامل می‌تواند رابطه ایجاد کند.
وی، مشکلات عاطفی و رفتاری در روابط زناشویی، نارضایی جنسی و خصوصیات فردی مانند هیجان خواهی و تنوع طلبی را از عوامل آسیب پذیری زنان در برابر اغواگری مردان عنوان کرد و گفت: این عوامل، زنان را در معرض رابطه خارج از ازدواج قرار می‌دهد.
فتحی افزود: نگرش جامعه به مردان سهل گیر است و با اغماض با بی وفایی مردان برخورد می‌کند و این مساله در کنار مسائلی مانند تعدد زوجات موجب می‌شود که مرد خود را مجاز بداند که به زنان پیشنهاد بدهند و اغواگری کنند. از سوی دیگر زنانی که زندگی زناشویی رضایتبخشی ندارند با سختی‌های طلاق روبرو هستند.
وی یادآور شد: جامعه مذهبی ما این روابط را تائید نمی‌کند، اما در دهه‌های اخیر اهمیت لذت فردی و تاثیر وسایل ارتباط جمعی این روابط را رواج داده است.
به گفته وی، «اغواگری در شهری مانند تهران که نظارت اجتماعی ضعیفی دارد، بیشتر خود را نشان می‌دهد».
دانشیار گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: مشکلات فردی، نارضایی فردی و عاطفی و جنسی و مشکلات خانواده، زمینه را برای اغواگری مردان آماده می‌کند.
فتحی آموزش مهارت‌های همسرداری، آموزش روابط جنسی سالم و رضایت بخش، آموزش آشنایی با نیاز‌های جنس مخالف، الزام زوجین به مشاوره‌های قبل از ازدواج، اشاعه فرهنگ استفاده از خدمات مشاوره، رعایت حریم خصوصی و پرهیز از طرح مسائل شخصی و زناشویی برای مردان را از جمله راهکار‌های مقابله با بی وفایی در جامعه برشمرد.
فتحی افزود: به دلیل حساسیت زیاد، عدم دسترسی به افراد و واکنش شدید جامعه و قوانین نسبت به عاملان بی وفایی، پژوهش‌های کمی در این زمینه صورت گرفته است، اما در مورد بی وفایی، پژوهش‌ها نشان می‌دهد دلایل فردی، اجتماعی و خانوادگی در بی وفایی زنان تاثیرگذار است.
به گفته این کارشناس مددکار اجتماعی، بی وفایی طیف را تا رابطه جنسی در برمی گیرد، اما بر اساس پژوهش‌هایی که ما انجام شده ایم، بی وفایی، رابطه‌ای است که فرد در آن حداقل یک بار رابطه جنسی در دوران تاهل داشته است.
عضو هیات علمی گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: دامنه سنی در این پژوهش از ۲۶ تا ۴۵ سال بوده و تقریبا همه مشارکت کنندگان در این پژوهش قبل از شروع روابط خارج از ازدواج به فکر طلاق بوده اند و بیش از نیمی از زنان مورد مطالعه در این تحقیق، قبل از ازدواج، دوست پسر داشته اند.
فتحی افزود: اغلب مشارکت کنندگان در این پژوهش از طریق شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و تعدادی نیز در فضای واقعی مانند پارک و خیابان با شریک جنسی خود آشنا شدند و ۵۰ درصد زنان با شریک جنسی خود سابقه آشنایی داشتند.