گل شمعدانی در زبان علمی Pelargonium spp نام دارد. خاستگاه این گیاه آفریقای جنوبی است. گیاه شمعدانی سردهی گیاهان گلدار است و از گیاهان چند سالهی علفی است که ساقهی آن کمی محکم میشود؛ اما دارای استقامت کمی است و شکنندگی دارد. برگهای این گیاه به صورت منفرد و تکی هست که اغلب گوشوارک داراند و پهنک برگهای آنها منقسم است. دارای بریدگیهای بسیار میباشند و برگهای آن پنجهای و دارای کرکهای اسانس دار و غدهای هستند. گلبرگهای جلوی از دیگر گلبرگها رشد بیشتری دارند.
آفات و بیماریها:
برای نگهداری و پرورش گل شمعدانی به بهترین نحو لازم است وقتی گیاه بیمار میشود و مشکلی برای آن پیش میآید با آگاهی کامل برای رفع مشکل اقدام کنید.
پوسیدگی ریشه یکی از مشکلاتی است که ممکن است زیاد اتفاق بیوفتد و دلیل آن آبیاری زیاد، اکسیژن کم و آبشویی بیش از حد و هم چنین زیاد شدن نمکهای محلول در آب است.
زرد شدن برگهای شمعدانی به دلایل مختلفی اتفاق بیوفتد که از عوامل شایع آن میتوان به آبیاری زیاد یا کمبود آب، خشکی بیش از حد و شرایط جوی نامناسب و یا کمبود نور اشاره کرد.
وجود تار بر روی برگها ناشی از دو عامل است. این تارها اگر مربوط به کنه باشد که باید با کونفیدور سم پاشی شود و اگر این تارها مربوط به عنکبوت باشد که برای گیاه مفید است و نیازی به سم پاشی و از بین بردن عنکبوت نیست.
سیاه شدن سر شاخهها: حاصل یخ زدگی و سرمای زیاد است. با انتقال گل به مکانی سرپوشیده و گرمتر از سیاه شدن سر شاخهها جلوگیری کنید.
قرمز شدن برگها حاصل کمبود فسفر است. در هوای سرد فسفر موجود در خاک به حالت نامحلول وجود دارد و گیاه نمیتواند از آن استفاده کند.
ریزش گلها: تغییرات ناگهانی هوا مانند گرم و خشک شدن زیاد و یا سردی هوا موجب ریختن گلها میشود.
پرورش گل شمعدانی در آپارتمان و محل کار حس خوب تازگی و طراوت میدهد. این گل زیبا که از زمانهای قدیم نیز مهمان خانههای مردم ایران بوده است. با استفاده از نکات بالا به خوبی رشد و نمو کرده و سالم خواهد ماند.
معمولا چند ساله بوده و ارتفاع آنها در طبیعت در حدود یک تا ۲ متر هم میرسد
شمعدانی برگهای بزرگ، کرکدار و کروی دارد گلها بزرگ و به رنگ سفید، قرمز و بنفش و به شکل گل آذین چتر ساده روی ساقه ظاهر میشوند.

خانواده شمعدانی یک خانواده نسبتاً پر گیاه است. تعداد زیادی از آنها بعنوان شمعدانیهای بذری تحت، عنوان گیاهان یکساله در فضای آزاد کشت میشوند. حدود صد گونه از شمعدانیهای یکساله بذری در کاتالوگهای بذر موجود است. شمعدانیهای کشور ما از گروه پلارگونیومها و جنس پلارگونیوم هستند. این جنس برگهای سبز پنجهای و گلهای متراکم دارد که بعنوان گیاهان فضای سبزی و پات پلنت Pot plant معرفی شدهاند
شمعدانی معمولی یا پلارگونیوم هورتوم علاوه بر اینکه در داخل ساختمان قابل نگهداری است بخش عمده مصرف آن در فضای آزاد میباشد. به دلیل تنوع رنگ (صورتی، سفید و قرمز) در طراحیهای گوناگون در فضای آزاد استفاده میشود. حتی شمعدانی معمولی به عنوان کشت نواری Border plant هم مورد مصرف دارد و گاهی به عنوان کشت متراکم و کپهای استفاده میشود
شمعدانی عطری گیاهی است که برگهای معطر و گلهای صورتی رنگ کوچکی دارد. برگهای ظریف و کرک دار و سبز آن بخش زینتی گیاه است که به نور مستقیم آفتاب بسیار حساس است و باید گیاه را در سایه آفتاب درختان کاشت تا با سوختگی حاشیه برگها مواجه نشویم.

پلارگونیوم دامست یکوم یکی از شمعدانیهای نسبتاً قدیمی است که در ایران کشت و کار شده است. این گیاه کاملاً متفاوت با شمعدانیهای دیگر است و یک هاله سیاه رنگ در وسط گلبرگهای صورتی آن دیده میشود، برگهایی درشتتر از شمعدانیهای دیگر دارد و نسبت به شرایط خشکی و خاک نامساعد مقاوم است. این گیاه به عنوان یک Pot plant استفاده میشود.
این گیاه به نور زیاد، گرمای معمولی، آبیاری فراوان، رطوبت کم تا متوسط خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود مورد نیاز شمعدانی را باید به میزان ۵ گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف کرد.
مخلوطی از خاک جنگلی، تورب و ماسه، برای رشد و نمو گیاه شمعدانی مناسب میباشد. این خاک باید بدون ماده آهکی باشد
انواع شمعدانی را میتوانید به آسانی از اوایل تا اواخر تابستان تکثیر نمائید. قلمههای انتهایی ساقه را با یک چاقوی تیز به طول ۱۰ سانتیمتر جدا کنید و سپس انتهای قلمه را پس از جدا کردن برگهای پایینی در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست بذر و قلمه قرار دهید. لازم است فقط کمی، مرطوب نگهدارید. ریشه دهی قلمه شمعدانی یک ماه طول خواهد کشید. دمای محیط را در این مدت روی ۱۸ درجه سانتیگراد تنظیم کنید. زمانی که ریشهها رشد کردند، گیاه را در گلدانی با قطر دهانه ۱۳ سانتیمتر، حاوی کمپوست با پایه پیت، بکارید. به خاطر داشته باشید قبل از هر آبیاری خاک گلدان تقریبا خشک شده با
شد.