حمیده زرآبادی از جمله زنانی است که در هنگام تصدی منصبی سیاسی از چادر استفاده کرد. پیش از وی دکتر معصومه ابتکار و لعیا جنیدی دو بانویی بودند که تا پیش از تصدی معاونت ریاست جمهوری، مانتو و روسری را به عنوان پوشش مدنی خود انتخاب کرده بودند.
حمیده زرآبادی از جمله زنانی است که در هنگام تصدی منصبی سیاسی از چادر استفاده کرد. پیش از وی دکتر معصومه ابتکار و لعیا جنیدی دو بانویی بودند که تا پیش از تصدی معاونت ریاست جمهوری مانتو و روسری را به عنوان پوشش مدنی خود انتخاب کرده بودند.
استفاده این افراد از پوشش چادر به جامعه چنین القا می کرد که در کنار احراز صلاحیت حرفه ای، شرط پوشش نیز برای آنان لحاظ شده است. موضوعی که هرگز درباره آن سخن نگفتند اما بعد از این که حمیده زرآبادی در روز ثبت نام کاندیداتوری ریاست جمهوری با پوشش مانتو و روسری به وزارت کشور رفت، موضوع استفاده از چادر از سوی زنان حوزه سیاست مجددا به افکار عمومی بازگشت.
حمیده زرآبادی نماینده سابق مجلس که گرایش اصلاح طلبی دارد در گفتگو با خبرآنلاین به سوالاتی که درباره نوع پوشش وی مطرح شد جواب داده که در ادامه آمده است:
«من اون زمانی که چادر سر می کردم عمیقا به آن اعتقاد داشتم و هنوز هم آن را دوست دارم حس بدی بهش ندارم و بسیار برایم خوشایند است تصمیم آن زمان بر سر کردنش که شامل سال های زیادی میشد، تصمیم درستی بود.
براثر اتفاقات اجتماعی جامعهمان تصمیم تغییر کرد و الان هم اعتقاد دارم تصمیم درست گرفتم ولی نوع پوشش با حجاب متفاوت است.
شاید برخی خوششان نیاد اما من به حجاب و دین اعتقاد دارم ولی این هم یک انتخاب است انتخابت می تواند این باشد که آن را دوست نداشته باشید. ولی من این را اعتقاد دارم و دوست دارم و هیچ هیچ تداخلی با کارها و عملکردهایی که می خواهید داشته باشید ندارد.
بهتره جامعه به این سمت بره کمه به انتخاب افراد احترام بذاره ولی عملکرد را نقد کند و نسبت به آن پاسخگویی بخواهد
این مهم است که در جامعه افکارمان در مسیر درست حرکت کند چون برخی مواقع موضوعاتی که هیچ اهمیت ندارد اینقدر پر رنگ می شود، آن موضوعی که اهیمت دارد این است که چه کار کردای مهم نیست که چی پوشیدی.
پاسخگویی درباره این که چه کار کردی چه حرفی زدی، حالا این حرفی که زدی چگونه می خواهی انجامش بدهی؟
من برای انتخاب پوشش نیامدم که عده ای خوششان بیاید، نوع پوشش یک انتخاب شخصیه و یک پیشینه ای دارد فکر می کنم باید در این مسیر حرکت کنیم.»
گرچه زرآبادی منظورش از «اتفاقات اجتماعی» را تشریح نکرد اما به نظر می رسد اشاره وی به تحولات اجتماعی پس از اعتراضات ۱۴۰۰ در حوزه زنان بود.
